Saturday, January 9, 2016

Όταν ο Στέφανος Μίλερ ερωτεύτηκε τη Νεμέα

Το ξενοδοχείο Σέγκας σας παρουσιάζει απόσπασμα απο παλιά συνέντευξη του μεγάλου αρχαιολόγου και φιλέληνα Στεφάνου Μίλλερ ο οποίος ηγείται των ανασκαφών στην Αρχαία Νεμέα για πάνω απο 40 χρόνια. Η Αρχαία Νεμέα είναι μόλις 20' οδήγημα από το Λουτράκι και αξίζει να την επισκευτείτε για να απολαύσετε το μοναδικό κρασί της και να θαυμάσετε τους αρχαίους θησαυρούς της.

Για τον Στέφανο Μίλερ έχουν γραφεί πολλά. Ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα είναι το παρακάτω απόσπασμα από συνέντευξη στην Μαργαρίτα Πουρνάρα, για την πρώτη γνωριμία του με την Ελλάδα και τη Νεμέα. Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή τον Οκτώβριο του 2013.


«Έλα να σου πω πώς ερωτεύτηκα την Ελλάδα», μου λέει ο κ. Στέφανος Μίλερ, πιάνοντας την ιστορία από την αρχή. «Το 1967 ήμουν 25 χρόνων, στον τρίτο χρόνο των μεταπτυχιακών μου σπουδών στην Αρχαιολογία, στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον.

Για να κάνω έρευνα για τη διατριβή μου, επισκέφθηκα τη Σικελία και ύστερα κανόνισα να δω τις σπουδαιότερες ελληνικές αρχαιολογικές τοποθεσίες. Πρώτος μου σταθμός ήταν η Κέρκυρα. Μόλις έφτασα, πήγα να μείνω σε ένα ψαροχώρι που δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα. Ούτε τουρίστες. Ηταν η Παλαιοκαστρίτσα. Βρήκα ένα δωμάτιο που δεν είχε τζάμια στα παράθυρα, ευτυχώς ήταν καλοκαίρι. Εξουθενωμένος και πεινασμένος, κατέληξα το βράδυ σε μια ταβέρνα. Ο ιδιοκτήτης ήρθε στο τραπέζι κρατώντας μια λάμπα.

Δεν μιλούσα ελληνικά, προσπάθησα να συνεννοηθώ με παντομίμα. Με κατάλαβε και μου έφερε ψωμί και σαλάτα. Τα έφαγα όλα, αλλά εξακολούθησα να πεινάω σαν λύκος. Του ξαναέκανα παντομίμα και εκείνος είπε μια λέξη που δεν γνώριζα και μου την έδειξε στο λεξικό που είχα μαζί μου: «Υπομονή».

Υστερα από λίγο ήρθε και με πήρε σχεδόν σηκωτό από τον γιακά. Νόμιζα ότι θα με έδιωχνε. Με πήγε δίπλα στη θάλασσα και μου έδειξε ένα φως που πλησίαζε. Ηταν ένα καΐκι. Οταν έδεσε στην προβλήτα, πάλι με τράβηξε από το χέρι και μου έσπρωξε το κεφάλι στο πλεούμενο για να δω την ψαριά.

Μου έκανε νόημα να διαλέξω. Πήρα έναν αστακό. Μέσα σε λίγη ώρα μού τον σέρβιρε. Ηταν από τα ωραιότερα φαγητά της ζωής μου, που κόστισε ελάχιστες δραχμές. Είπα μέσα μου: Θεέ μου, πρέπει να είμαι στον Παράδεισο, με καταπληκτικά τοπία και αρχαία ερείπια. Αυτή ήταν αρχή μιας ερωτικής ιστορίας με την Ελλάδα που συνεχίζεται 46 χρόνια».

Οταν έφτασε στη Νεμέα, η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Θυμάται: «Ενας άλλος κόσμος. Κάποιες κατοικίες δεν είχαν ηλεκτρικό. Μια οικογένεια είχε αυτοκίνητο. Τηλεόραση υπήρχε μόνο στο καφενείο. Εκεί ήταν η μοναδική τηλεφωνική σύνδεση.

Οταν κάποιος μας έψαχνε, ο καφετζής συνέδεε τη γραμμή με την τηλεφωνική μας συσκευή, με ειδικά βύσματα από ένα τηλεφωνικό κέντρο. Τη δεύτερή μου μέρα στο χωριό, ήρθε ο δήμαρχος λέγοντας ότι είμαι προσκεκλημένος των κατοίκων στο καφενείο.

Οταν έφτασα είδα ότι είχαν παρατάξει καθίσματα και με είχαν βάλει στην πρώτη σειρά για να παρακολουθήσουμε όλοι μαζί το Peyton Place! Οι γυναίκες δεν ήταν μέσα αλλά στριμώχνονταν στα τζάμια έξω από τα παράθυρα.

Οχι ότι τους είχε απαγορεύσει κάποιος ρητά να έρθουν αλλά τότε δεν εθεωρείτο πρέπον να συχνάζουν σε τέτοια μέρη που ήταν μόνο για άντρες. Είχα και άλλα αστεία περιστατικά.
Ενα από αυτά, είναι ότι σύντομα κατάλαβα πως μικροί μαθητές που έκαναν αγγλικά, άκουγαν λαθραία τις συνομιλίες που είχα με συναδέλφους και συγγενείς, από το τηλεφωνικό κέντρο του καφενείου, για να κάνουν εξάσκηση στη γλώσσα. Και άλλη μια φορά, με ζήτησε ένας συνάδελφος από τις ΗΠΑ.

Ο καφετζής, για λόγους που δεν γνωρίζουμε, του είπε ότι πέθανα, μάλλον για να μην μπει στον κόπο να με ψάχνει. Μετά από λίγες ημέρες έφτασε στη Νεμέα ένα τηλεγράφημα από την Αμερική, όπου ο σοκαρισμένος συνάδελφος προσπαθούσε να μάθει τις συνθήκες του θανάτου μου!».

Ο Στέφανος Μίλερ ξεκίνησε ανασκαφές, χρηματοδοτούμενος από πόρους που έρχονταν από ιδιώτες χορηγούς μέσα από το Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ στην Αμερική. Για πολλές εβδομάδες, η έρευνα ήταν άκαρπη.

«Με είχε πιάσει απελπισία διότι θα έπρεπε με μηδενικά ευρήματα να γυρίσω πίσω στις ΗΠΑ και να πείσω πανεπιστήμιο και χορηγούς να συνεχίσουμε τις ανασκαφές. Τελικά, την τελευταία ημέρα, ευτυχώς αρχίσαμε να εντοπίζουμε την άκρη του νήματος που μας οδήγησε στις μεγάλες ανακαλύψεις που ακολούθησαν.

Hotel Segas