Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μας δίνουν πάντα αυτή την μοναδική αίσθηση μαγείας με το φως τους, την μουσική τους, τους στολισμένους δρόμους και τις βιτρίνες των καταστημάτων. Μια γιορτή που μαγεύει μικρούς και μεγάλους ξαναδίνοντας στους ενήλικες το βλέμμα της παιδικής αθωότητας.
Ο παππούλης με την κόκκινη στολή και την λευκή γενειάδα γεμίζει χαρά και προσμονή τα παιδικά όνειρα με την μεγάλη γενναιοδωρία του καθώς στριμώχνεται, χοντρούλης όπως είναι, στις καμινάδες των σπιτιών για να αφήσει τα δώρα του και να χαϊδέψει τρυφερά τα όνειρα των παιδιών. Όπως κι αν είναι το όνομά του Άγιος Βασίλης, Σάντα Κλάους, Σεν Νικολά ή Περ Νοέλ κάνει τις καρδιές μικρών και μεγάλων να χτυπούν κάθε χρόνο περιμένοντας με λαχτάρα τα δώρα του.
Η Μικρά Ασία είναι η πατρίδα του δικού μας Άγιου Βασίλη αλλά και η πατρίδα του Σάντα Κλάους των Ευρωπαίων, αφού «Κλάους» δεν είναι παρά μία παραφθορά του Νικόλαος. Ο Νικόλαος ήταν ένας γενναιόδωρος επίσκοπος που έζησε τον 4ο αιώνα στη Μύρα της Μικράς Ασίας. Μετά το θάνατό του έγινε ένας πολύ δημοφιλής άγιος σε όλη την Ευρώπη. Τον 17ο αιώνα Ολλανδοί έφεραν τον Άγιο Νικόλαο στην Αμερική και σιγά, σιγά η μέρα επίσκεψής του στα παιδιά μετακινήθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα προς την παραμονή των Χριστουγέννων.
Η ασκητική εικόνα του δικού μας Αγίου από την Καισαρεία έδωσε τη θέση της στην εικόνα του καλοκάγαθου παππούλη με την κοιλίτσα και τα κόκκινα μάγουλα που γεννήθηκε από τον Αμερικανό σκιτσογράφο Τόμας Ναστ. Κι αν ο σκιτσογράφος Τόμας Ναστ τον φαντάστηκε περίπου όπως είναι σήμερα, η Κόκα Κόλα ήταν η αφορμή για να πάρει την τελική του μορφή και να γίνει τόσο δημοφιλής.
Το 1931 η Κόκα Κόλα θέλησε να χρησιμοποιήσει τον Σάντα Κλάους στη χειμωνιάτικη διαφήμισή της και ανέθεσε στον Αμερικανό καλλιτέχνη Χάντον Σάνμπλομ να τον σχεδιάσει. Εκείνος δεν άλλαξε πολλά έδωσε όμως στον Άγιο τα χρώματα της Κόκα Κόλα, κόκκινο κοστούμι, άσπρη γούνα, μακρύ σκουφί, και μαύρες μπότες. Έτσι γεννήθηκε ο αγαπημένος σε όλους μας πια Άγιος Βασίλης που μαζί με το έλκηθρο και τα οκτώ ελάφια του στριμώχνεται τα βράδια στις καμινάδες των σπιτιών.
Η ιδέα των καμινάδων προήλθε από ένα ποίημα του Κλέμεντ Μουρ με τίτλο «Μια επίσκεψη του Αγίου Νικόλα», ένα ποίημα που γράφτηκε το 1822. Ο Κλέμεντ Μουρ ήταν ερευνητής που ασχολήθηκε με τους θρύλους τους μύθους και τις παραδόσεις των Χριστουγέννων και μάλλον δανείστηκε την ιδέα της καμινάδας και του έλκηθρου από ένα φινλανδικό παραμύθι.
Ο Άγιος Βασίλης έχει βαθιά τις ρίζες του στη μνήμη των ανθρώπων ως μία μορφή τρυφερή και φιλάνθρωπη. Όλα τα παιδιά από τη μια άκρη της γης ως την άλλη μένουν ξάγρυπνα κάθε χρόνο μήπως και τον δουν, περιμένουν με λαχτάρα τα δώρα του.
Οι παλιοί Αθηναίοι περίμεναν τον Άη Βασίλη από το βράδυ της παραμονής με ανοιχτές τις πόρτες των σπιτιών τους και επειδή σύμφωνα με την παράδοση θα ήταν κουρασμένος και πεινασμένος από το μακρινό ταξίδι του, έστρωναν ένα μεγάλο τραπέζι βάζοντας τα πιο εκλεκτά παραδοσιακά γλυκίσματα και φαγητά για να τον φιλέψουν. Τα μεσάνυχτα έσβηναν τις λάμπες τους κι έδιωχναν με γιουχαΐσματα τον παλιό χρόνο πετώντας πίσω του ένα παλιό παπούτσι. Την ώρα που αλλάζει ο χρόνος σπάνε ένα ρόδι στην εξώπορτα του σπιτιού κάνοντας ποδαρικό με το δεξί πόδι για να έχει ευτυχία και υγεία το σπιτικό όλο το χρόνο.
Source: www.ert.gr
Hotel Segas
Your Home in Greece
No comments:
Post a Comment